Inleiding
In de politiek zijn de informateurs momenteel weer aan zet om het draagvlak voor samenwerkingen af te tasten en eerste stappen te zetten op het pad van potentiële meerjarige coalities. Hoe intensief wordt deze onafhankelijke rol in de zorg benut als het gaat om het smeden van samenwerkingen?
Onafhankelijke informateurs
Kiezers hebben in de lokale verkiezingen hun stem laten gelden. Het is weer de tijd dat de mogelijkheden voor coalities worden afgetast op het pad naar het smeden van meerjarige samenwerkingen. Een tijd waarin ervaren informateurs, veelal vanuit een onafhankelijke positie, aftasten waar zinvolle verbindingen te leggen zijn op inhoud én relatie. Partijen geven hun intenties aan en de informateur vraagt door en legt verbanden tussen feiten en gevoelens. Om vervolgens te komen tot een voorstel dat goede kans van slagen heeft om in de samenleving maatschappelijke waarde toe te voegen in de komende jaren. Daarna mag een formateur aan de slag om een programma op hoofdlijnen te creëren parallel aan de vorming van het juiste team.
Informateurs: óók waardevol voor samenwerkingen in de zorg
In de zorg hebben we, gelukkig, niet van doen met een cyclus van veelal 4 jaren waarin gebouwde coalities weer expliciet op losse schroeven kunnen komen te staan. De dynamiek in de zorg is minder gebonden aan vaste (politieke) momenten en wordt meer gevoed door veranderingen in een organisatie en/of haar omgeving met strategische impact op korte of langere termijn. In dat licht ontstaan nieuwe samenwerkingen op een organische manier of op een meer planmatige wijze. In beide varianten kan het uiterst zinvol zijn in het proces plaats en tijd in te ruimen voor een informatieronde, uit te voeren door een onafhankelijke, ervaren verkenner. Daar waar dat in de politiek standaard plaatsvindt, wordt die stap bij samenwerkingen in de zorg nog wel eens overgeslagen. Intern worden zaken wel voorbereid en in het samenspel met beoogde partners worden de gemeenschappelijke belangen wel besproken met alles wat daarbij maar kan komen kijken, maar de stap om dat proces te laten verkennen door een onafhankelijke derde vindt niet altijd plaats. Waarom eigenlijk niet?
Ger Haan